Blog ten jest poświęcony historii polskiej sceny heavy metal, od czasów jej powstania po dziś, w znaczeniu tego terminu z lat ‘80, więc znajdą się tu też zespoły, których dziś nikt tak nie kwalifikuje.

Biografie zespołów będą sukcesywnie poprawiane i rozwijane wraz z dotarciem przez autora do nowych informacji. Więc nigdy nic nie wiadomo i lakoniczna, kilku zdaniowa notka z czasem może się przerodzić w epos ;). Informację o zespołach czerpię z rożnych źródeł, które podane są u spodu artykułu. W wypadku sprzeczności zawartych w źródłach, role decydującą, co do wyboru źródła odgrywał czas jego pochodzenia, następnie to czy jest to informacja od zespołu, czy notka dziennikarska.

Polecamy z całego serca:

niedziela, 3 lutego 2019

Destroyers



Grupa powstaje w grudniu 1984 roku w Bytomiu z inicjatywy basisty Marka Łoży[1][6], który pozyskuje gitarzystę Grzegorza Fredyka oraz perkusistę Wojciecha Ziębę[1]. Pierwsze próby odbywają się u Łoży, gdzie Zięba z powodu braku instrumentu ćwiczy na krzesłach i garnkach[1]. Formacja za nazwę przyjmuję tytuł ulubionej przez Łożę płyty zespołu Kiss[1][6]. Pierwszym etapem zwrotnym dla zespołu jest udział XIX Młodzieżowej Estradzie Amatorskiej[1][15], która odbywała się 17-18 grudnia w Miejskim Domu Kultury w Bytomiu[12],[13]. Muzycy do tej pory posiadali opracowaną jedną kompozycję, a jako że regulamin wymagał prezentacji większej ilości (trzy utwory, nie przekraczające czasu występu 15 minut[12] – przyp. –M.K.),  kolejną skomponowali w ubikacji budynku[1].  Występ został wyróżniony[1],[15] dzięki czemu grupie udało się pozyskać sale prób w  Środowiskowym Domu Kultury w Radzionkowie[1] (obecnie Centrum Kultury Karolinka[14]- przyp. M.K.), oraz na koszt owego Domu Kultury, dzięki wsparciu Elżbiety Kozak[1], pracującej w Wydziale Kultury, zakupić perkusję[1]. W styczniu skład zespołu został rozszerzony o wokalistę  Piotra Nowaka i drugiego gitarzystę Jacka Kwiatkowskiego[1]. Styczeń też został uznany za oficjalną datę powstania grupy, (udział Nowaka i Kwiatkowskiego pomijany w późniejszych materiałach o zespole przyp -M.K.). W bliżej nie określonym czasie zespół opuszcza Nowak, a Loża przejmuję role wokalisty[]. Następnie w lutym [23] Kwiatkowskiego zastępuje Adam Słomkowski, który został zaproszony przez muzyków[9] (informacja ta jest sprzeczna, że źródłami [1]i[6], – przyp M.K.), a grał w zespole z którym Destroyer dzieliło salę prób[9]. Do połowy roku muzycy opracowują osiem utworów do których teksty pisze Łoża[1] inspirując się literaturą piękną, mitologią i Biblią[1]. Utwór „Krzyż I Miecz” został oparty na „Pieśni o Rolandzie”[1]. Jako swa stylistykę grupa przyjmuję klasyczny heavy metal[1], a wzorami dla muzyków są formacje jak Metallica, Mercyful Fate (materiał źródłowy podaje Fate – ale najprawdopodobniej jest to błąd – przyp. M.K.) i Iron Miaden[1]. 21 lipca grupa występuje w muszli koncertowej w parku Świerczewskiego na imprezie zorganizowanej przez Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego w Bytomiu z okazji Święta Odrodzenia Polski[2]. 28 lipca bierze udział w XII Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów „Moskwa 85”, zorganizowanym przez Zarząd Zakładowy ZSMP kopalni im. „Powstańców Śląskich”, odbywającym się na stadionie GKS Ruch Radzionków[3]. W grudniu muzycy występują w „Minimaratonie Rockowym” w auli Zespołu Szkół Budowlanych w Bytomiu[4], zorganizowanym przez powyższą placówkę[4], poświęconemu tragicznie zmarłemu Jakubowi Skomskiemu[4] (regionalny aktywista na amatorskiej scenie muzyki alternatywnej[4] –przyp. M.K.), gdzie dochód z imprezy został przeznaczony na Fundusz Pomocy Szkole[4].  W miesiącu tym formacja wzięła też udział w kolejnej edycji „Młodzieżowej Estrady Amatorskiej”[5], gdzie 12 grudnia jury podjęło decyzję, o jej przejściu do rejonowych eliminacji  X OMPP[5].


17-19 stycznia muzycy biorą udział w etapie wojewódzkim OMPP, który odbył się w Domu Kultury KWK „Czerwona Gwardia” w Czeladzi[17], gdzie przechodzą dalej. 14-16 marca 1986 grupa bierze udział  międzywojewódzkim finale X OMPP6 pod tytułem „Vocal Rock”[17], odbywającym się w hali widowiskowej kopalni Staszic[16]. Konkurując z 35 uczestnikami przeglądu z 9 ówczesnych województw z południowej Polski, a 11 wykonawcami z województwa Katowickiego[16], gdzie nurt heavy metalu z tego województwa prezentowały Dama Pik, Szwadron S, Nemezis, 666 XHE i Super Box[16].  Podówczas formacja działa już przy klubie „Filar”, pod patronatem koła zakładowego ZSMP[6] przy kopalni imienia „Powstańców Śląskich”[6][7]. W maju (lub czerwcu, brak materiału źródłowego – M.K.), bierze udział w „XIII Zagłębiowskim Przeglądzie Amatorskich Zespołów Muzycznych o „Lampkę Górniczą”” zorganizowanym w Pałacu Kultury Zagłębia w Dąbrowie Górniczej z okazji „Dni Zagłębia Dąbrowskiego”, gdzie zdobywa Puchar Prezydenta Miasta Dąbrowy Górniczej, oraz nagrodę pieniężną ufundowaną przez kopalnie „Generał Zawadzki”[18][19]. W pierwszej połowie roku muzycy wysyłają kasetę zgłoszeniowa na Metalmanię ’86 [20] oraz Jarocin ’86[7], bez powodzenia[7][20]. Z powodu odrzucenia zgłoszenia zespołu na festiwal w Jarocinie, w formie kasety[7], muzycy udają się na przesłuchanie odbywające się 24-26 lipca[21] i dostają się na mała scenę w amfiteatrze[7], na której występują 30 lipca[7]. Według zespołu miał być on najatrakcyjniejszą kapelą grającą na małej scenie[7] Ale jako że jej organizator był nie obecny  podczas występu muzyków, nie zgodził się na ich występ na dużej scenie[7]. Podczas festiwalu muzycy udzielili wywiadu Jackowi Demkiewiczowi z Rozgłośni Harcerskiej oraz umówili się na realizację krótkiego programu na antenę, we wrześniu tegoż roku[7]. Pod koniec roku zespól nagrywa utwory: „Antychryst”, „Czarne Okręty” i „Potępieniec”[23]. Dzięki występowi na Jarocinie[] grupa zostaje zaproszona do udziału w zamkniętych przesłuchaniach na Metalmanię ’87[25], które odbywają się 2 grudnia w chorzowskiej Leśniczówce[25].


2-ego lutego 1987 roku utwór „Potępieniec” jednorazowo pojawia się na 19 miejscu listy przebojów Metal Top 20[34].  3-ego kwietnia grupa występuję na festiwalu Metalmania ‘87[10][28]. Niedługo później zespół opuszcza Fedryk z powodu nie wykazywania chęci do systematycznego uczestnictwa w próbach[]. 4-ego maja utwór „Czarne Okręty” plasuje się na 18-ym miejscu listy „Metal Top 20” na której utrzymuje się przez dwa kolejne notowania dochodząc do pozycji 17[34]. We wrześniu ukazuje się kaseta „Polish Heavy Metal ‘87”[24] z utworem „Czarne Okręty”, zarejestrowanym podczas Metalmanii ’87, a w listopadzie kaseta „Metal Invasion”[24] zawierająca „Bastiony Śmierci” i „Młot Na Świętą Inkwizycje”. W roku tym zespól współpracował już z Tomaszem Dziubińskim w roli menagera[], gdzie oferta współpracy wyszła od muzyków[9]. 26-ego lipca występuje w Wągrowcu[28].6 sierpnia formacja występuje na małej scenie podczas festiwalu w Jarocinie[28]. 14 sierpnia występują w ramach Heavy Metal Show w Hali Olivia w Gdańsku[28], gdzie prezentują nowy numer „Noc Królowej Żadzy”[]. Następnie grają 16-ego w Zamościu i 17-ego w Lublinie[28]. 28-ego miała zagrać na pierwszej edycji festiwalu Drrrama[30]. 5 grudnia z powodzeniem biorą udział w ćwierć finałowych przesłuchaniach w chorzowskiej Leśniczówce[28], 12 grudnia grają w Łodzi z Dragon, Stos i Wilczym Pająkiem[28].


7-ego stycznia muzycy pomyślnie biorą udział w półfinałach eliminacji do Metalmanii ’88 [10][26] pod nazwą Metal Batlle[26] w katowickim Spodku[26]. 16-ego kwietnia występują na Metalmanii[10][28][29]prezentując nowe brzmienie idące w stylu thrash metalu[26][29] otwierając drugi część festiwalu[26]. W maju grupa rozpoczyna rejestrację albumu „Noc Królowej Żądzy”  w warszawskim studio Exodus[10], którą to sesje kończy we wrześniu tegoż samego roku[10] W okresie tym pojawiają się pierwsze informację o nowym basiście grupy[29] którym zostaje Wojciech Szyszko[10] . W maju ukazuje się też płyta „Metalmania ‘87”[24], będąca zapisem ubiegłorocznego występu grupy na owym festiwalu[]. 25ego czerwca muzycy graja w Trzyńcu w Czechach na festiwalu Heavy Metal Show[28], a 26ego tegoż miesiąca w Krnov na festiwalu Iner Metal[28].  27-ego sierpnia zespół bierze udział na Drrramie 88 [30], gdzie zostaje wrogo przyjęty przez publiczność[30], a  następnie muzycy wdają się w dyskusję z widownią i kierują w jej stronę obraźliwe gesty, jak na przykład poklepywanie się po tyłku przez Łożę[30]. Słomkowskiego, który wyjeżdża do RFN[9] zastępuje Waldemar Lukoszek[10][31] z formacji Manitou. W grudniu ukazuje się płytowa kompilacja „Metal Attack ‘88”[24], będąca zapisem występów polskich zespołów na Metalmanii ‘88[] W roku tym ukazała się też[32] składanka „Metal Shock” zawierająca fragmenty występów na Metalmanii 87[2]
W styczniu 1989 roku zespól nagrywa „Niedole Cnoty”[8], które nie ukazują się w tamtym czasie[8]. 28 lutego muzycy podpisują kontrakt z holenderska firmą ProvokeMusic Production i jej wytwórnią płytowa Barricide na wydanie pięciu albumów[11]. Płyta No Królowej Żądzy” pod angielskim tytułem „A Nights of The Lusty Queen”[], miała ukazać się pierwotnie pod koniec kwietnia[11], a wychodzi w czerwcu[24]. Na przełomie maja i czerwca formacja miała odbyć trasę po krajach Beneluxu i RFN[11]. W lipcu ukazuje się na kasecie „Noc Królowej Żądzy” [24]. 17ego listopada grupa pomyślnie przechodzi do finału eliminacji na Metalmania ’90, na Metal Battle’89 w Zabrzu[26][28].
21 Kwietnia muzycy występują na Metalmanii ’90[26]. 14-ego maja utwór „Królestwo Zła” dostaje się na 17 miejsce listy „Metal Top 20”, gdzie utrzymuje się przez dwa kolejne notowania dochodząc do miejsca 16-ego[34] W miesiącu tym ukazuję się też płyta „Noc Królowej Żądzy”[24] W roku tym grupa tez zawiesza działalność z powodu wyjazdu Lukoszka i Szyszko do RFN[8]. Po ich powrocie miejsce Zięby zajmuje Tomasz Wiczewski[8]. Muzycy przygotowywali materiał na trzecią płytę[8]. W kwietniu 1991 roku ukazuje się Miseries Of Virtue[]. W 1992 roku formacja się rozpada []
W głosowaniu na najlepsze grupy heavymetalowe z polski, przez słuchaczy audycji „Muzyka Młodych” zespól plasuje się na 9 miejscu w 1988 roku i na 6 miejscu w 1989[34]. W podsumowaniu Magazynu Thrashem All: Thrash ’88; Łoża zajmuje 6 miejsce na najlepszego wokalistę, a Zięba 10 na najlepszego perkusistę 1988 roku[32]. Sam zespól zajmuje natomiast trzecie miejsce w dziale rozczarowań [32]. W podsumowaniu tegoz samego magazynu: Polska ’89, grupa w dziale zespół: plasuje się na miejscu 26[33]. Łoza zdobywa 3 miejsce na wokalistę roku [33]
W 2013 roku została podjęta pierwsza próba reaktywacji grupy, która nie zostaje sfinalizowana. 13-ego września 2014 roku umiera na zawał serca Ferdyk[35]. W 2018 roku poprzez Helicon Festival zostaje ogłoszona reaktywacja grupy w składzie: Łoza, Zięba, Szyszko, Lukoszek z okazji zagrania koncertu na 30-lecie płyty „Noc Królowej Żadzy” na tymże festiwalu[37], a menadżerem grupy zostaje Paweł Atrej Kowalewski []