Christ's Flesh

            Grupa powstaje w 1991 roku^1,3 w Elblągu z inicjatywy gitarzysty Tomasza Sumińskiego i perkusisty Tomasza Pietrulewskiego^2,3. Wkrótce skład rozszerza się o wokalistę Rafała Ossowskiego i basistę Krzysztofa Andreaczyka^2,3 i grupa rozpoczyna próby³ odbywające się w Klubie Garnizonowym przy ulicy Mierosławskiego 5². W kwietniu 1992 roku Christ’s Flesh rejestruję nieoficjalnego reha, z materiałem utrzymany w stylistyce death metalu³, który zbiera dobre opinie w zinach, pomimo kiepskiej jakości nagrań^2,3.

Z poczatkiem 1993 roku⁵ skład rozszerza się o drugiego gitarzystę w osobie Dominika Kadłubowskiego, grającego uprzednio w punkowej formacji Abstrakcja⁵ oraz klawiszowca Daniela Kruszewskiego². W czerwcu grupa wchodzi do studia „Warrior” w Gdyni, gdzie rejestruję swoje debiutanckie demo utrzymane w stylistyce doom death metalu⁶. Pierwotnie materiał miał się ukazać nakładem Bestial Records, ale kontrakt został rozwiązany², a kasetę zobowiązał się wydać jeszcze w tym samym roku Morbid Noizz⁴ do czego nie dochodzi z powodów problemów finansowych wytwórni⁴ jakie miały podobno spotkać wytwórnie⁴. W lipcu grupa występuje na „III otwartym przeglądzie wojskowych zespołów rockowych”⁵ odbywającym się podczas festiwalu rockowego Wegorzewo’93². 

 W 1994 roku grupa tworzy nowy materiał⁴. W lipcu ponownie występuje w Węgorzewie na kolejnym przeglądzie wojskowych zespołów rockowych⁷. Z końcem roku Christ’s Flesh rozpada się, do czego po części przyczyniło się nie ukazanie dema formacji⁴, którą Morbid Noizz wydało dopiero na wiosnę 1995r. 

============================================================================================

[1] „Christ’s Flesh” Metal Crush Promo

[2] http://muzycznyelblag.pl 18.07.2014

[3] „Christ’s Flesh” Infernal Death  nr 4, styczeń 1994

[4] Tomasz Pietrulewski „Christ’s Flesh” Sadistic Zine nr 4 1995 r

[5] Informacja niepotwierdzona źródłowo

[6] Christ’s Flesh “Accipite et Manducate ex Eo Omnes” Morbid Noizz 1995r

[7] Plakat imprezy

Zdjęcia pochodzą z [2] i z archiwum Krzysztofa Andreaczyka